ارز دیجیتال چیست

ارز دیجیتال چیست

با یک مشاور صحبت کن

بورس و بازار سرمایه

ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟

سرمایه‌گذاری

در این مقاله سعی داریم به این موضوع بپردازیم که ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟ خرید و فروش آن به چه صورت است و چرا باید به فکر خرید ارز دیجیتال باشیم. در آخر نیز به چگونگی استخراج ارز دیجیتال اشاره کوتاهی خواهیم داشت.

«برای حضور در دوره آموزشی بازار رمزارزها همین حالا ثبت نام کنید»

ارز دیجیتال چیست؟

به زبان ساده می‌توان گفت ارز دیجیتال یعنی پولی که در فضای اینترنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و ظاهر فیزیکی و قابل لمسی ندارند. یعنی وجود خارجی ندارد.

ارز دیجیتال در دنیای واقعی حالت فیزیکی ندارد اما بسیاری از ویژگی‌های پول فیزیکی را دارد.

مهمترین نکته‌ای که درباره ارز دیجیتال وجود دارد این است که به مکان خاصی محدود نمی‌شود و از هرنقطه از جهان می‌توان تراکنشی بر اساس ارز دیجیتال انجام داد. ارزهای دیجیتال به صورت الکترونیکی بوده که مبنای آنها صفر و یک است ذخیره و منتقل می‌شوند.

این ارزها که هدف‌شان کاهش تقلب و کلاهبرداری است با امنیت بالایی رمزنگاری می‌شوند، به طوری که هیچ نهاد، سازمان و دولتی نمی‌تواند آن را تحت نظارت و کنترل خود دربیاورد.

ارزهای دیجیتال که معادل فارسی آن رمز ارز است در یک بستر وسیع و گسترده مورد تبادل قرار می‌گیرند که به آن بلاک‌ چین می‌گویند.

در حال حاضر بیش از دو هزار ارز دیجیتال در سراسر جهان وجود دارد که در 313 صرافی بین‌المللی مورد معامله قرار می‌گیرند.

ارز دیجیتال با عنوان‌های دیگری از جمله ارز دیجیتال کنترل نشده، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری شده، ارز رمز، رمز ارز یا CryptoCurrency نیز شناخته می‌شود.

ارز دیجیتال یک ارز قابل اطمینان است چون بر مبنای رمزنگاری به وجود آمده است. الگوریتم و پروتکل‌هایی که توسط این ارزها به وجود می‌آید توسط هیچ شخص ثالثی قابل تغییر نخواهد بود.

همانطور که گفته شد این ارزها در بستر بلاک چین و یک دفتر غیرمتمرکز مبادله می‌شوند. یعنی هیچ واحد قدرتمند یا یک نیروی متمرکز وجود ندارد که فعالیت شبکه‌ای آن را کنترل یا مختل کند.

امنیت بالا در این ارزها موجب شده که طرفداران بی‌شماری در سرتاسر جهان داشته باشد. ارز دیجیتال در حالی که حتی نام سازنده آن نیز مشخص نیست، روند معاملات پیچیده‌ای ندارد و مهم‌تر از همه اینکه دارای نقدشوندگی بسیار بالایی است.

در معاملات ارز دیجیتال که ارزها با طراحی‌های بسیار قوی رمزنگاری شده‌اند؛ واسطه‌ها بین خریدار و فروشنده حذف می‌شوند و شاهد یک معامله یک‌سویه خواهیم بود.

برای ایجاد یک حساب با ارز دیجیتال دیگر لازم نیست مشخصات خود را ثبت کنیم و یا اینکه یک حداقل موجودی در حساب داشته باشیم.

«برای حضور در دوره آموزشی بازار رمزارزها همین حالا ثبت نام کنید»

چون ارز دیجیتال هیچ مسئولی ندارد و این کامپیوتر و سخت‌افزارها هستند که در نقاط مختلف جهان تراکنش‌ها را تایید می‌کنند. به همین دلیل است که می‌گویند معاملات ارز دیجیال غیرمتمرکز است و نیاز به واسطه‌ای مانند بانک و ندارد.

کاربران ارز دیجیتال می‌توانند بدون آنکه هویت خود و طرف معامله آنها شناسایی شود و بدون نیز به هیچ موسسه مالی مانند بانک اقدام به مبادلات مالی کنند. اکنون که ارز دیجیتال به زبان ساده را توضیح دادیم؛ بد نیست اشاره‌ای به تاریخچه آن نیز داشته باشیم.

تاریخچه ارز دیجیتال

ارز دیجیتال نیز مانند هر ارز دیگری دارای تاریخچه‌ای است. تاریخچه ارز دیجیتال در ویکی‌پدیا به این صورت آمده است که ریشه‌های ارز دیجیتال به ایجاد شرکت دیجی‌کش در اواخر دهه ۹۰ توسط دیوید چاوم برمی‌گردد.

دیجی‌کش که در آن از علم رمزنگاری استفاده شده بود، بستری برای بانک‌ها فراهم می‌کرد تا به وسیله آن قابلیت انتقال ارزش به صورت الکترونیکی فراهم شود .

یکی از اولین ای-گلدها با پشتوانه طلا در سال ۱۹۹۶ ایجاد شد. یکی از پول‌های دیجیتال مطرح دیگر لیبرتی رزرو ( Liberty Reserve ) بود که در سال ۲۰۰۶ به ‌وجود آمد.

این سرویس به کاربران اجازه می‌داد تا پول دلار یا یوروی خود را به رزرو آزادی تبدیل کرده و بتوانند آن را آزادانه با دستمزد 1% بین یکدیگر رد و بدل کنند، هر دوی این سرویس‌ها متمرکز بوده و برای استفاده در پول‌شویی شهرت داشتند.

همین امر سبب شد تا دولت آمریکا هر دو سرویس را تعطیل کند و علاقه به استفاده مجدد از پول‌های دیجیتال را افزایش دهد. این امر با معرفی بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ همراه بود که آن را به بزرگ‌ترین و موردِ قبول‌ترین پول دیجیتال تبدیل کرد.

از جمله نقاط قوت بیت‌کوین در برابر سایر نمونه‌های پیشین استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده بود. همچنین بیت کوین یک راه جدیدی را در پیش روی افراد قرار داده تا بدون واسطه دارایی‌های خود را مبادله نمایند .

اولین ارز دیجیتال چیست؟

تعداد بسیار زیادی ارز دیجیتال وجود دارد که در حال حاضر بیت کوین ( Bitcoin )، ریپل ( Ripple )، اتریوم ( Ethereum )، و لایت کوین ( Litecoin ) مهم‌ترین آنها هستند.

همانطور که گفته شد اولین پول دیجیتالی که به وجود آمد بیت کوین بود. بیت کوین به عنوان اولین شبکه پرداختی شناخته می‌شود که به صورت نقطه ‌به نقطه و بدون واسطه از سوی کاربران گسترش یافته و قدرتمند شده است.

کاربردهای ارز دیجیتال

ارز دیجیتال پول‌های با امنیت بالا بوده که کاربردهای زیادی نیز دارند از جمله:

خریدهای اینترنتی

در ابتدا که رمز ارزها به وجود آمدند با هدف تسهیل در پرداخت‌های اینترنتی ایجاد شدند. این ارزها مانند پول‌های فیزیکی در معاملات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در حال حاضر نیز بسیاری از سایت‌های مطرح جهان، اپلیکیشن‌های موبایل و هزاران فروشگاه آنلاین و آفلاین، امکان خرید و فروش اینترنتی با ارز دیجیتال را به روش‌های پرداخت خود اضافه کرده‌اند.

در واقع این پول هیچ فرقی با پول‌های واقعی مانند دلار و ریال ندارد.

امکان معامله در سطح بین‌المللی

ارز دیجیتال در سطح بین‌المللی نیز توانسته جایگاه ویژه‌ای را به دست آورد. همین مساله مهم‌ترین ویژگی ارز دیجیتال است.

از آنجایی که این ارز متعلق به کشور خاصی نیست به یک واحد پول بین‌المللی تبدیل شده است که این امکان را فراهم می‌کند از هر نقطه از جهان بتوان با نقاط دیگر مبادلات مالی انجام داد.

جنبه‌های مثبت ارز دیجیتال حتی به مراتب بیشتر پول فیزیکی شده و گسترش یافته است، به طوری که در حال حاضر از سطح پرداخت‌های اینترنتی فراتر رفته و معاملات بسیاری از سهام‌های بزرگ دنیا و داد و ستد آن از طریق ارز دیجیتال انجام می‌شود.

تسهیل معاملات سنگین

ارز دیجیتال چون وجود خارجی ندارد و مبتنی بر پول فیزیکی نیست بهترین گزینه برای معاملات با ارزش بالا و حجم سنگین پول است. در معاملات سنگین که هزینه جابه‌جایی پول زیاد است؛ ارز دیجیتال به راحتی می‌تواند مبادله شود.

همچنین واحدهای ارز دیجیتال ارزش بالاتری نسبت به پول‌های فیزیکی دارند. مثلا یک بیت کوین معادل 36 هزار دلار است و همین باعث محاسبه راحت‌تر معاملات سنگین بر اساس ارزهای دیجیتال می‌شود.

سرمایه‌گذاری

علاوه بر کاربرد ارز دیجیتال به عنوان روش پرداخت می‌توان آن را به چشم سرمایه‌گذاری نیز دید. برای آشنایی با انواع روش‌های سرمایه‌گذاری توصیه می‌کنیم مطلب زیر را از دست ندهید.

در حال حاضر روز به روز بر تعداد ارزهای دیجیتال افزوده می‌شود که نشان از استقبال افراد و ورود پول‌های هنگفت به این بازار است که آن را برای سرمایه‌گذاری جذاب کرده است.

افزایش کاربران در این بازار موجب شده ارزش ارزهای دیجیتال بالا و پایین شود. وجود نوسان در هر بازاری می‌تواند آن را تبدیل به محلی برای کسب درآمد کند.

در حال حاضر می‌بینیم که بازار ارز دیجیتال مانند بازارهای مالی دیگر به اتفاقات سیاسی واکنش نشان می‌دهد.

دور زدن تحریم‌ها

حتما تا کنون اخباری مبنی بر تحریم شدن یک کشور شنیده‌اید. به طور مثال ایالات متحده روابط مالی کشورهای جهان با ایران را تحریم کرده و بسیاری از کشورهای جهان نمی‌توانند نقل و انتقال پول به ایران را داشته باشند.

شاید یکی از مهم‌ترین کاربردهای ارز دیجیتال همین دور زدن تحریم‌ها باشد. بنابراین رمزارزها برای ایران می‌تواند یک عامل تسهیل‌گر در دور زدن تحریم‌ها محسوب شود.

از آنجایی که یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین بر بستر یک شبکه نامتمرکز توزیع شده است، می‌تواند بدون اینکه نقطه مبدا و مقصد آن شناسایی شود به راحتی به صورت برون مرزی و درون مرزی پول را انتقال دهد.

مثلا فرض کنید یک شخصی در آلمان قصد انتقال پول به حساب یک فردی در کشور ایران که مبادلات مالی آن تحریم شده است را دارد. این شخص آلمانی می‌تواند با خرید مقداری بیت کوین به راحتی آن را به کیف پول شخص ایرانی منتقل کند.

شخص ایرانی نیز از طریق صرافی می‌تواند پول خود را ریال تبدیل کند.

خرید و فروش ارز دیجیتال چگونه است؟

خرید و فروش ارزهای دیجیتال به صورت حضوری نیست. زیرا این ارزها شکل فیزیکی و وجود خارجی ندارند. خرید و فروش ارزی دیجیتال مانند بیت کوین به صورت آنلاین انجام می‌شود.

افراد می‌توانند با مراجعه به یک وب سایت صرافی ارز دیجیتال اقدام به خرید ارز مورد نظر خود کنند. راه‌های غیررسمی دیگری نیز برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد اما مراجعه به سایت صرافی‌ها از همه امن‌تر است.

برای این کار کافی است ابتدا یک کیف پول تهیه کنید. اما نه کیف پول فیزیکی بلکه یک کیف پول آنلاین که می‌توانید آن را به چشم یک حساب بانکی ببینید.

این کیف پول آنلاین را می‌توانید به صورت رایگان بر روی گوشی یا کامپیوتر خود نصب کنید.

حتما به یاد داشته باشید که این نرم‌افزار را از سایت‌های معتبر دانلود کنید. زیرا منابع غیررسمی دارایی شما را تهدید خواهند کرد. بعد از ایجاد کیف پول می‌توانید درخواست خرید یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین را بدهید.

خرید از طریق آدرس کیف پول بیت کوین که شبیه شماره حساب بانکی است انجام می‌شود. پس از تصمیم به خرید ارز دیجیتال باید به دنبال فروشنده باشید که می‌توانید از طریق افراد حقیقی بخرید و هم از صرافی‌های معتبر که البته پیشنهاد ما به شما صرافی‌ها است.

صرافی‌های ارز دیجیتال در ایران از کاربران درخواست ارسال مدارک شناسایی می‌کنند که مانع از کلاهبرداری و پولشویی شوند.

معادل هر میزان ارز دیجیتالی که می‌خواهید پول به حساب صرافی واریز می‌کنید و در مقابل نیز صرافی مربوطه ارز دیجیتال را به کیف پول شما منتقل می‌کند.

نحوه فروش ارز دیجیتال نیز به همین صورت است که می‌توانید به افراد حقیقی یا به صرافی‌های معتبر بفروشید و معادل ریالی آن را دریافت کنید.

استخراج ارز دیجیتال چیست؟

احتمالا واژه‌هایی مانند استخراج بیت کوین، ماینینگ، ماینرها و . را تا حالا شنیده‌اید و حتما این سوال برایتان پیش آمده است که وقتی می‌گویند بیت کوین استخراج می‌شود به چه معنی است؟

استخراج ارز دیجیتال مانند استخراج طلاهای داخل یک معدن است که هنوز کشف نشده‌اند. استخراج بیت کوین یا همان ماینینگ بیت کوین به وسیله دستگاه‌های استخراج که انواع مختلفی دارند انجام می‌شود.

زمانی که فردی برای کسی یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین می‌فرستد این تراکنش باید از یک منبعی مورد تایید قرار بگیرد و امنیت آن را تضمین کند.

کسی که این تراکنش را تایید می‎‌کند کسی نیست جز استخراج کنندگان بیت کوین. این افراد با استفاده از دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال؛ سخت افزاری را در اختیار شبکه بیت کوین قرار می‌دهند که امنیت آن را تامین کند.

در ازای برقراری این امنیت و تایید تراکنش‌ها؛ کارمزدی به این افراد پرداخت می‌شود که همان بیت کوینی است که در لحظه به وجود آمده است.

هرچه قدر سیستم سخت افزاری یک دستگاه بیشتر بتواند درستی یک مبادله را تایید کند بیت کوین بیشتری در شبکه به وجود می‌آید و به عنوان پاداش ارز دیجیتال چیست به آن داده می‌شود.

استخراج بیت کوین به یک جریان برق مداوم، اینترنت و دستگاه‌های استخراج کننده قوی نیاز دارد. استخراج دیگر ارزهای دیجیتال نیز به همین صورت است.

سخن پایانی

حوزه رمز ارزها یک حوزه تخصصی است. ما سعی کردیم در این مقاله تا حد امکان ارز دیجیتال را به زبان ساده توضیح دهیم که برای کابران قابل فهم باشد.

در ابتدا به تعریف اصلی ارز دیجیتال پرداختیم و اینکه ماهیت وجودی آن به شکل است، در ادامه نیز به تاریخچه ارزهای دیجیتال پرداختیم.

در بخش دیگری از مقاله نیز به کاربردهای مهم ارزهای دیجیتال پرداختیم و همچنین نحوه خرید و فروش آن را شرح دادیم.

در پایان نیز به نحوه استخراج ارز دیجیتال که چگونگی استخراج برای بسیاری از افراد مساله‌ای مبهم بود؛ پرداختیم تا موضوع بیش از پیش روشن شود.

همانطور که گفتیم این حوزه تخصصی بوده اما برای ورود به بازار ارزهای دیجیتال لازم نیست تمام مبانی علمی آن را یاد بگیرید، از همین رو مشاوران الوبزینس می‌توانند به شما کمک کنند تا بدون سردرگمی در این بازار جذاب، اطلاعات کافی را به دست آوردید.

ارز دیجیتال چیست؟

در چند سال اخیر بازار ارز دیجیتال در جهان رونق گرفته است. اما این بازار چیست و چگونه توانسته در این مدت کوتاه اعتماد سرمایه‌گذران را به خود جلب کند؟ در این مطلب تصمیم گرفتیم تا نگاهی داشته باشیم به ماهیت ارز دیجیتال و تشریح جزئیات آن.

ارز دیجیتال (کریپتوکارنسی: Cryptocurrency) چند سالی است که بر سر زبان‌ها افتاده و بازار آن در یک سال گذشته بیشتر از همیشه رونق گرفته است. امروز تصمیم داریم در این مقاله نگاه دقیقی داشته باشیم به ارزهای دیجیتال، تفاوت‌ آنها با یکدیگر و دلیل استقبال کاربران از آنها.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال به ارزهایی گفته می‌شود که صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آنها صفر و یک است. ارزهای دیجیتال ویژگی‌هایی مشابه با ارزهای فیزیکی دارند اما معمولاً انتقال سرمایه‌های ارز دیجیتال به صورت آنی و بدون مرز است. به طور کلی ارزهای مجازی و رمزارزها هر دو نمونه‌هایی از ارزهای دیجیتال هستند. آنچه که ما امروز با آن سر و کار داریم رمز ارزهایی هستند که می‌توانند تحت عنوان پول دیجیتال برای خرید و فروش مورد استفاده قرار بگیرند.

رمز ارز چیست؟

تاریخچه شکل گیری رمز ارزها به دهه 1980 باز میگردد. با این حال، اولین رمز ارز نامتمرکز بیت کوین بود که در سال 2009 توسط شخص/اشخاصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. از آن زمان تا به امروز رمزارزهای زیادی تحت عنوان "آلت کوین" (alternative coin) و توکن ایجاد شدند.

رمز ارز نوعی از پول دیجیتال است که در آن تولید واحد پول و تأیید اصالت تراکنش پول با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری کنترل می‎شود و معمولا به صورت غیرمتمرکز، یعنی بدون وابستگی به یک بانک مرکزی کار می‌کند. باوجود تعدد تعاریف و تغییرات رایج رمزارز این عبارت از نظر حقوقی دقت کافی ندارد. با این حال، هرگونه ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود داشته، صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی نداشته اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنش‌ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده کرد و با هدف ممانعت از جعل و تراکنش‌های متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد، رمز ارز گفته می‎شود.

نحوه کار رمز ارزها چگونه است؟

رمز ارزها برای انجام تراکنش ساختار متفاوتی دارند. به عنوان مثال بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده کرده که در آن استخراج کننده (ماینر) تراکنش را تأیید می‌کند. اما به صورت کلی تراکنش‌های مبتنی بر ارز دیجیتال به صورت P2P (همتا به همتا یا Peer to Peer) عمل می‌کند و نیاز به واسطه در آنها از بین می‌رود.

در این عملیات مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تأمین امنیت توسط نودها تأمین می‌شود. این نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های گوناگونی انتخاب می‌شوند. به عنوان مثال در بیت کوین ماینرها این مسئولیت را بر عهده دارند و یا در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رأی گیری می‎شود.

فرق ارز دیجیتال با پول معمولی در چیست؟

ارزهای دیجیتال چندین ویژگی منحصر به فرد دارند که این ویژگی‌ها دلیل تمایز آنها از پول‌های معمولی شده است. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به ویژگی‌های منحصر به فرد ارزهای دیجیتال که البته در همه آنها مشترک نیست.

غیرقابل برگشت بودن تراکنش: یکی از ویژگی‌های ارزهای دیجیتال اینست که اگر انتقالی انجام گیرد و تراکنشی تأیید شود؛ دیگر هیچ راهی برای بازگشت آن نخواهد بود، مگر آنکه گیرنده خودش تصمیم به بازگشت تراکنش بگیرد. این در حالیست که در انتقال پول حقیقی راه‌هایی برای بازگشت تراکنش وجود دارد.

نیمه/تماما ناشناس بودن: در خرید و فروش ارزهای دیجیتال، کیف پول برای کاربران نقش همان شماره حساب را دارد و شامل اطلاعات هویت کاربران نمی‌شود. آدرس کیف پول را که متشکل از حروف و اعداد است تنها با بررسی تاریخچه تراکنش و تحلیل دقیق می‌توان هویت افراد را شناسایی کرد. البته در طراحی برخی از رمز ارزها مانند مونرو، گرین و زی کش کشف هویت افراد بسیار سخت و تقریبا غیرمکن است.

فرامرزی بودن: باوجود ارزهای دیجیتال ارسال پول به نقاط دیگر جهان آنی و بدون اتلاف وقت است. در صورتیکه فارغ از تحریم‌های بانکی و . ارسال به روش عادی ممکن است چندین روز به طول بیانجامد. دامنه فعالیت ارزهای دیجیتال فرامرزی است و می‌توان آنها را از هر نقطه‌ای به نقطه دیگر ارسال کرد.

سطح ایمنی بالا: امنیت مبادلات درون شبکه ارزهای دیجیتال توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد تأمین می‌شود و سیستم رمزنگاری این امکان را به مردم می‌دهد تا خودشان کنترل پول‌های دیجیتال خود را بر عهده گرفته و اجازه دسترسی آن به دیگری را ندهند.

عدم انحصار ارزهای دیجیتال: یکی دیگر از وجود تمایز ارزهای دیجیتال نسبت به ارزهای معمولی عدم انحصار آنها است. این یعنی افراد می‌توانند بدون نیاز به شخص یا گروه و سازمان خاص، خودشان اقدام به خرید ارز دیجیتال کنند.

چند نوع ارز دیجیتال وجود دارد؟

آلت کوین: به غیر از بیت کوین، دیگر ارزهای دیجیتال را می‌توان به دو دسته آلت کوین و توکن تقسیم کرد. آلت کوین‌ها را به اصطلاح کوین می‌گویند و هر کدام از آنها بلاکچین مخصوص به خود را دارد. تعدادی از این کوین‌ها از کدهای بیس بیت کوین ساخته شده‌اند و تنها با تغییرات جزئی مانند تعداد سکه، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک و .. خود را بیت کوین مجزا کرده‌اند.

در این میان برخی دیگر از کوین‌ها مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه‌ای مجزا از کدهای بیت کوین دارند و اغلب برای کاربردهای بیشتری به غیر از پول دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن: توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهد که عموما بر بستر پلتفرم‌های دیگر مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته شده‌اند. توکن‌های در طی عرضه اولیه و در ازای تأمین سرمایه جمعی به سرمایه‌گذارها تحویل داده می‌شوند. توکن‌ها کاربردهای متفاوتی از ارز دیجیتال دارند و خود به دو دسته اوراق بهادار و کاربردی تقسیم می‌شوند.

آشنایی با معروفترین ارزهای دیجیتال

در حال حاضر بالغ بر 2000 ارز دیجیتال در جهان وجود دارد. اما شاید تعداد ارزهای پر رونقی که خرید و فروش در آنها جریان دارد حتی به 50 عدد هم نرسد. در ادامه با هم نگاهی خواهیم داشت به معروفترین ارزهای دیجیتال بازار.

ارز دیجیتال بیت کوین

بیت کوین اولین پول دیجیتال غیرمتمرکز و معروفترین رمز ارز جهان به حساب می‌آید. بیت کوین در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو اختراع شد و در چند سال گذشته ارزش آن از چند صدم دلار آمریکا به چندهزار دلار جهش یافت. البته این ارز دیجیتال نوسانات زیادی دارد و ممکن است در مدت چند دقیقه ارزش آن درصد زیادی افت کند.

ارز دیجیتال اتریوم

اتریوم را هم می‎توانیم مانند بیت کوین به عنوان ارز دیجیتال شناسایی کنیم، اما کاربردهای آن بسیار متفاوت‌تر از بیت کوین است. ایده اتریوم در سال 2013 توسط ویتالیک بوترین مطرح شد. اتریوم یک توکن ارز رمز پایه به نام اتر ارائه کرده که میان حساب‎ها قابل انتقال است.

ارز دیجیتال ریپل

پلتفرم متن باز ریپل برای انجام تراکنش‌های سریع و ارزان طراحی شده است. این سیستم پرداخت اولین بار در سال 2012 عرضه شد. پلتفرم ریپل متمرکز بر همکاری با بانک‌ها و توسعه سیستم پرداختی است و کوین آن XRP نام دارد. اصلی‎ترین تفاوت این ارز با ارزهایی مانند بیت کوین، متمرکز بودن آنست؛ یعنی ریپل توسط یک نهاد مرکزی منتشر و ارائه می‌شود.

ارز دیجیتال استلار

در سال 2014، یکی از بنیانگذارن ریپل پروتکل استلار را ساخت. تفاوت اصلی استلار با ریپل اینست که ریپل متن بسته و استلار متن باز طراحی شده و مخاطب اصلی ارز دیجیتال استلار معمولا افراد معمولی هستند.

ارز دیجیتال لایت کوین

ارز دیجیتال لایت کوین با هدف پرداخت‌های سریع و با اعمال تغییر بر روی کدهای بیت کوین ساخته شد. این ارز که توسط چارلی لی ایجاد شد لقب "نقره دیجیتال" را با خود به یدک می‌کشد و یکی از قدیمی‌ترین آلت کوین‌های بازار کریپتوکارنسی است.

ارز دیجیتال بیت کوین کش

یکی دیگر از فورک‌های بیت کوین که بر پایه کدهای آن ساخته شد، بیت کوین کش است. این ارز در سال 2017 ایجاد و یک سال بعد به دو زنجیره ABC و SV تقسیم شد. زنجیره ABC اما با نام بیت کوین کش به فعالیت خود ادامه داد.

ارز دیجیتال زی کش

توکن زی کش در سال 2016 شروع به فعالیت کرد. هدف اصلی این ارز حریم خصوصی بدون قید و شرط است. تمامی اطلاعات مربوط به خرید و فروش این ارز از فرستنده تا گیرنده و رقم رمزنگاری شده بوده و تنها توسط خود شخص مشخص می‎شود که چه چیز برای دیگران در دسترس باشد.

ارز دیجیتال دوج کوین

دوج کوین ارز دیجیتال کم ارزش (شت کوین) بود که با شوخی ساخته شد اما با حمایت ایلان ماسک جدی شد و پله‌های ترقی را طی کرد. این ارز سال 2013 توسط بیلی مارکوس و جکسون پالمر بر پایه بلاک چین ساخته شده است و کارمزد پایین تراکنش یکی از دلایل محبوب آنست.

ارز دیجیتال شیبا

نام این مرز ارز از نژاد یک سگ ژاپنی گرفته شده است. هیچ کس نمی‌داند که ارز شیبا توسط چه کسی ساخته شده است. با این حال در برخی منابع گفته شده که شیب در سال 2020 توسط فردی ناشناس ملقب به ریوشی ساخته شده است. این شت کوین در بستر بلاک چین اتریوم ساخته شده و فاقد سقف عرضه است. از شیبا به عنوان قاتل دوج کوین در بازار ارز دیجیتال یاد می‎شود و این نشان می‌دهد که این ارز در تلاش برای سبقت گرفت از دوج است.

ارز دیجیتال کاردانو

این ارز توسط چارلز هاسکینسون یکی از بنیانگذارن اتریوم ساخته شد و در سال 2017 منتشر شد. نام این شبکه به افتخار ریاضی دان ایتالیایی جرلامو کاردانو انتخاب شده است. کاردانود پلتفرم متن باز مبتنی بر بلاک چین برای اجرای قراردادهای هوشمند است. رمز اصلی این شبکه آدا نام دارد.

ارز دیجیتال مونرو

ارز دیجیتال مونرو سال 2017 با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی با تمرکززدایی و مقیاس پذیری ایجاد شد به همین جهت قابلیت رهگیری برای خرید و فروش این ارز در نظر گرفته نشده است. مونرو فورکی از بایت کوین به حساب می‌آید و یک پروژه متن باز بوده که توسط تیمی 7 نفره اداره می‌شود. از آنجاییکه امنیت و ناشناس بودن محوریت اصلی مونرو است، هویت 5 نفر از تیم آن ناشناس بوده و تنها 2 نفر از آنها یعنی دیوید لاتاپی و ریکاردو اسپاگنی هویت خود را افشا کرده‌اند.

ارز دیجیتال تتر

تتر با واحد اختصاری USDT یک رمز ارز با ثبات (Stable Coin) است و نوسانات رایج در بازار بر روی آن تأثیری ندارد. ارزش آن همیشه برابر 1 دلار است و سرمایه گذاران بازار ارزهای دیجیتال برای ثابت ماندن سرمایه خود یا تبدیل آن به پول نقد، رمز ارزهای خود را به تتر تبدیل می‎کنند.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال گونه خاصی از پول دیجیتال است که براساس علم رمزنگاری بوجود آمده است. اکثرارزهای دیجیتال برای بهره بردن از ویژگی‌های اساسی مثل غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند.

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این منظور است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به شکل مستقیم و بدون دخالت هیچ گونه دلالی در اینترنت به فرد دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر احتیاجی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان دلال دیگری نخواهید داشت.

رمزارزها مانند ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازوکار گوناگونی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق بعضی از این پول‌ها مانند بیت کوین با استخراج انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، همه ی سکه‌ها ازپیش به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.

ارزهای دیجیتال بر روی فناوری‌ دفترکل توزیع شده ساخته‌ شده‌اند که یکی از تولیدات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که بیشترارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت دیدن همه ی تراکنش‌ها را چه برای اشخاصی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

از نگاه بسیاری بیت کوین نخستین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت ‌پیپر بیت کوین انتشار و نخستین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ ماینینگ شد؛ هرچند قبل از بیت کوین هم تلاش‌های بسیاری برای ساخت یک ارز دیجیتال شکل گرفته بود.

ایده شکل ‌گیری ارزهای دیجیتال از2 مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد.

وقتی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و ذخیره آن استفاده می‌کنید، در اصل به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی ‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان لازم است.

مشکل 2بار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با تحلیل موجودی‌ها حل شده بود، جلوی اشخاص را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار معینی پول می‌گرفت. این راه و روش به شکل غیرمتمرکز در بیت کوین عرضه شد و همه ی اشخاص با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن دیگران جلوگیری کنند.

بیت کوین به عنوان نخستین پول الکترونیکی ارائه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و2بار خرج کردن را حل کند. دیگر لازم نبود اشخاص برای انتقال و ذخیره پول به فرد ، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیزنه فقط در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری ازکار های دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. به همین سبب سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، دردیگر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

با گذشته زمان ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های مختلفی به وجود آمدند. برای نمونه اتریوم خود را فضای برای توسعه برنامه‌های گوناگون و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات میان بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت وهزینه کم متمرکز شد.

اکنون توکن‌های زیادی بر روی جایگاه ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

رمزارزها چگونه کار می‌کنند؟

رمز ارزها برای اجرای تراکنش‌های خود، مدل‌های گوناگونی را به کار می‌گیرند.برای نمونه بیت کوین از نوع اثبات کار استفاده می‌کند که طی آن ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند.

این نوع های گوناگون در بلاک چین‌ها که با نام «الگوریتم‌های اجماع» یا سازوکارهای توافق جمعی شناخته می‌شود، نحوه به اتفاق نظر رسیدن شرکت ‌کنندگان شبکه را در مورد تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه معین می‌کنند.

تراکنش‌ ارزهای دیجیتال به شکل همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و برطبق مدل استفاده شده، احتیاج به واسطه‌ها را از میان می‌برند.

مسئولیت کنترل بر شبکه ارزهای دیجیتال و داشتن امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های متفاوت با راه ‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای نمونه در بیت کوین، ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هرشخصی که قسمتی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین را می‌توان به 2 گروه آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. آلت کوین‌ها یا همان کوین‌ها هر کدام بلاک چین مخصوص خودشان را دارند. قسمتی از کوین‌ها از کدهای اولیه بیت کوین ساخته شده‌اند و یا به اصطلاح فورکی از بیت کوین هستند. این‌ها با اعمال اصلاحات جزئی در متغیرهایی همانند تعداد سکه‌ها، الگوریتم ماینینگ ، وقت ایجاد بلاک‌ها و غیره از بیت کوین به وجود آمده‌اند.

بعضی کوین‌های دیگر همانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته‌اند. این بلاک چین‌ها اکثرا برای کاربردهای بیشتری به غیر از پول دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن‌ها گروهه دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر جایگاه یک پلتفرم مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته می‌شوند. آن‌ها بلاک چین مجزایی ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از قدرت بلاک چین اصلی کمک می‌گیرند.

توکن‌ها طی ارائه اولیه سکه درمقابل تامین سرمایه گروهی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شوند. توکن‌ها کاربردهای ویژه ی خودشان را دارند و نمی‌توان آن‌ها را به چشم یک ارز دید. خود توکن‌ها هم به 2 گروه توکن‌های اوراق بهادار و توکن‌های کاربردی تقسیم می‌شوند.

ارزهای دیجیتال مشهور

هم اکنون بیشتر از ۲,۲۰۰ ارز دیجیتال در بازار وجود دارد که اکثر آن‌ها پروژه‌های مرده یا رهاشده هستند. در طی تاریخ ۱۰ ساله ارزهای دیجیتال، بعضی از آن‌ها از همان شروع ورود به بازار جایگاه خود را در رده‌های بالای جدول ارزشمندترین‌ها نگه داشته اند.

بیت کوین

بیت کوین معروف ترین و قدیمی‌ترین ارز دیجیتال است که همیشه در کانون توجهات قرار داشته است. از زمان ساخت این ارز دیجیتال توسط ساتوشی ناکاموتو بیش از ۱۰ سال می‌گذرد و از آن زمان تاالان جایگاه اول را میان ارزهای دیجیتال از دست نداده است.

اتریوم

ایده اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین مطرح شد. ارائه اولیه سکه آن در سال ۲۰۱۴ به وقوع پیوست و شبکه آن در جولای ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد. اتریوم از همان شروع با ایده‌های نوآورانه ظاهر شد. ارز دیجیتال این پلتفرم اتر نام دارد و از اتریوم برای ساخت توکن‌ می‌توان استفاده کرد.

ریپل

ریپل پلتفرم متن ‌بازی است که برای انجام معادله های ارزان و سریع ساخته شده است. این سیستم پرداختی در سال ۲۰۱۲ ارائه شد و از پول‌های رایج در شبکه خود پشتیبانی می‌کند. ریپل بر روی همکاری با بانک‌ها و توسعه سیستم پرداختی خود تمرکز کرده و کوین آن اکس‌آرپی نام دارد.

لایت کوین

لایت کوین با تارگت پرداخت‌های سریعتر، با اعمال تغییراتی بر روی کدهای بیت کوین توسط چارلی لی ساخته شد. این ارز دیجیتال با نام نقره دیجیتال شناخته می‌شود و یکی از قدیمی‌ترین آلت کوین‌هاست.

بیت کوین کش

یکی از فورک‌های مشهور بیت کوین که با اعمال تغییر بر روی اندازه بلاک‌ها در سال ۲۰۱۷ به وجود آمد. بیت کوین کش در سال ۲۰۱۸ به 2زنجیره ABC و SV تقسیم شد، به طوری که زنجیره ABC با نام بیت کوین کش به فعالیت خود ادامه داد.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند.

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال شکل خاصی از پول هستند که بر پایه علم رمزنگاری ساخته شده‌اند. ویژگی مهم آن‌ها غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیری بلاک چین آن‌هاست که در اغلب این ارزها، چنین خصوصیاتی مشاهده می‌‌شوند.

کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان واسطه‌ دیگری نخواهید داشت.

رمزارزها همانند ریال و دلار پول‌ هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.

ارزهای دیجیتال بر روی فناوری‌ دفترکل توزیع شده ساخته‌ شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.

از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت‌پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد.

هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌گرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.

امروزه توکن‌های بسیاری بر روی بستر ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

رمز ارزها چگونه کار می‌کنند؟

رمز ارزها برای اجرای تراکنش‌های خود، مدل‌های مختلفی را به کار می‌گیرند. به عنوان نمونه بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده می‌کند که طی آن استخراج‌کنندگان یا ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند.

این مدل‌های مختلف در بلاک چین‌ها که با نام «الگوریتم‌های اجماع» یا سازوکارهای توافق جمعی شناخته می‌شود، نحوه به اتفاق نظر رسیدن مشارکت‌کنندگان شبکه را در مورد تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه تعیین می‌کنند.

تراکنش‌ ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند.

مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای مثال در بیت کوین، استخراج‌کنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.

ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌های معمولی دارند؟

برخی ویژگی‌های منحصر به فرد سبب ایجاد تمایز بین ارزهای دیجیتال و پول‌های معمولی شده است. البته تمام این ویژگی‌ها در همه ارزهای دیجیتال وجود ندارد و می‌توان استثنائاتی را نیز مشاهده کرد.

اولین ویژگی ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت بودن تراکنش‌هاست. اگر انتقال ارز دیجیتالی را انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، دیگر نمی‌توانید آن را برگردانید و این کار تنها در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که گیرنده مایل به انجام این کار باشد. اما این شیوه در بانک‌ها متفاوت است. اگر شما به اشتباه پولی را به حساب شخصی دیگر انتقال داده باشید، در نهایت با پیگیری قضایی می‌توانید آن را پس بگیرید. اما اگر بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را اشتباها به آدرس دیگری بفرستید، باید بیخیال آن شوید!

دومین ویژگی منحصربفرد ارزهای دیجیتال ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن آن‌هاست. آدرس کیف پول‌ها که همان نقش شماره کارت یا شماره حساب را در حساب‌های بانکی دارند، شامل اطلاعات هویتی شما نمی‌شوند. این آدرس‌ها که از رشته عبارات حروف و اعداد تشکیل شده‌اند را تنها با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها و تحلیل‌های عمیق می‌توان به هویت افراد پیوند زد. البته برخی ارزهای دیجیتال پیگیرگریز و حریم خصوصی محور مانند مونرو، زی‌کش و گرین طوری طراحی‌ شده‌اند که شناسایی هویت را خیلی سخت و تقریبا غیرممکن می‌کنند.

سومین ویژگی رمزارزها جهانی یا فرامرزی بودن آن‌هاست. ارسال پول به نقاط مختلف دنیا ممکن است با سیستم‌های فعلی تا چندین روز طول بکشد ولی ارزهای دیجیتال این کار را در عرض چند دقیقه می‌توانند انجام دهند. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی نمی‌شناسند و آن‌ها را می‌توان از هر نقطه‌ای در دنیا به نقطه دیگر فرستاد.

چهارمین ویژگی امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت در مبادلات درون شبکه‌ای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد (در سیستم‌های اثبات کار) تامین می‌شود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص می‌دهد که خودشان کنترل پول‌های دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

پنجمین ویژگی که رمزارزها را نسبت به پول‌‌های معمولی متمایز کرده، انحصاری نبودن آن‌هاست. افراد برای اینکه بتوانند از شبکه‌های ارز دیجیتال مختلفی مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و غیره استفاده کنند، نیازی نیست از شخص یا گروه و سازمانی اجازه بگیرند. آن‌ها می‌توانند کل تاریخچه تراکنش‌ها را دانلود کرده و خودشان بدون نیاز به کسب اجازه اقدام به ارسال یا دریافت ارز دیجیتال کنند.

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین را می‌توان به دو دسته آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. آلت کوین‌ها یا همان کوین‌ها هر کدام بلاک چین مخصوص خودشان را دارند. بخشی از کوین‌ها از کدهای اولیه بیت کوین ساخته شده‌اند و یا به اصطلاح فورکی از بیت کوین ارز دیجیتال چیست هستند. این‌ها با اعمال اصلاحات جزئی در متغیرهایی مانند تعداد سکه‌ها، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک‌ها و غیره از بیت کوین به وجود آمده‌اند.

برخی کوین‌های دیگر مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته‌اند. این بلاک چین‌ها اغلب برای کاربردهای بیشتری به جز پول دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر بستر یک پلتفرم مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته می‌شوند. آن‌ها بلاک چین جداگانه‌ای ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از قدرت بلاک چین اصلی کمک می‌گیرند.

توکن‌ها طی عرضه اولیه سکه یا همان ICOها در ازای تامین سرمایه جمعی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شوند. توکن‌ها کاربردهای مخصوص خودشان را دارند و نمی‌توان آن‌ها را به چشم یک ارز دید. خود توکن‌ها نیز به دو دسته توکن‌های اوراق بهادار و توکن‌های کاربردی تقسیم می‌شوند.

ارزهای دیجیتال مشهور

در حال حاضر بیش از ۲,۲۰۰ ارز دیجیتال در بازار وجود دارد که بیشتر آن‌ها پروژه‌های مرده یا رهاشده هستند. در طول تاریخ ۱۰ ساله ارزهای دیجیتال، برخی از آن‌ها از همان ابتدای ورود به بازار جایگاه خود را در رده‌های بالای جدول ارزشمندترین‌ها حفظ کرده‌اند.

بیت کوین

بیت کوین مشهورترین و قدیمی‌ترین ارز دیجیتال است که همیشه در کانون توجهات قرار داشته است. از زمان ساخت این ارز دیجیتال توسط ساتوشی ناکاموتو بیش از ۱۰ سال می‌گذرد و از آن زمان تاکنون جایگاه نخست را بین ارزهای دیجیتال از دست نداده است.

اتریوم

ایده اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین مطرح شد. عرضه اولیه سکه آن در سال ۲۰۱۴ به وقوع پیوست و شبکه آن در جولای ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد. اتریوم از همان ابتدا با ایده‌های نوآورانه ظاهر شد. ارز دیجیتال این پلتفرم اتر (ether) نام دارد و از اتریوم برای ساخت توکن‌ می‌توان استفاده کرد.

ریپل پلتفرم متن‌بازی است که برای انجام تراکنش‌های ارزان و سریع طراحی شده است. این سیستم پرداختی در سال ۲۰۱۲ عرضه شد و از پول‌های رایج در شبکه خود پشتیبانی می‌کند. ریپل بر روی همکاری با بانک‌ها و توسعه سیستم پرداختی خود تمرکز کرده و کوین آن اکس‌آرپی (XRP) نام دارد.

لایت کوین با هدف پرداخت‌های سریعتر، با اعمال تغییراتی بر روی کدهای بیت کوین توسط چارلی لی ساخته شد. این ارز دیجیتال با نام نقره دیجیتال شناخته می‌شود و یکی از قدیمی‌ترین آلت کوین‌هاست.

بیت کوین کش

یکی از فورک‌های معروف بیت کوین که با اعمال تغییر بر روی اندازه بلاک‌ها در سال ۲۰۱۷ به وجود آمد. بیت کوین کش در سال ۲۰۱۸ به دو زنجیره ABC و SV تقسیم شد، به طوریکه زنجیره ABC با نام بیت کوین کش به فعالیت خود ادامه داد.

دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال به دلیل بازار پرنوسان‌شان، فناوری که در آن‌ها به کار رفته و همچنین ایده‌های آزادی‌خواهانه‌ای که دارند، به سرعت بین مردم به محبوبیت بالایی دست یافتند.

بازار ارزهای دیجیتال به دلیل نوپایی آن‌ها، نوسانات زیادی دارد و ممکن است در یک روز قیمت یکی از آن‌ها تا چندصد درصد رشد کرده و یا چند ده درصد ریزش کند.

فناوری به کار رفته در ارزهای دیجیتال با به کارگیری علم رمزنگاری که پایه آن ریاضیات است، امکان تقلب را از افراد می‌گیرد و سیستم‌های پرداختی را در جهت راستگویی تشویق می‌کند.

علاوه‌ بر این، جنبه آزادی‌خواهانه و کنار گذاشتن واسطه‌ها باعث شده تا افرادی که نسبت به سیستم‌های مالی سنتی بدبین بودند نیز به سمت ارزهای دیجیتال متمایل شوند.

ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

تقریبا تمام ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین کار می‌کنند. با این حال هر یک از آن‌ها بلاک چین را به طریق متفاوتی پیاده‌سازی کرده که در سازوکارهای اجماع این مورد مشاهده می‌شود.

چگونه ارزهای دیجیتال را بخریم یا بفروشیم؟

ارزهای دیجیتال را می‌توان از طریق صرافی‌های آنلاین داخلی خریداری کرد و یا به فروش رساند. برای این کار نیاز به گذراندن عملیات احراز هویت دارید.

ارز دیجیتال چیست ؟

ارز دیجیتال چیست ؟ در ساده ترین تعریف باید گفت که ارز دیجیتال یا همان کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) نوعی پول دیجیتال یا مجازی است که به عنوان ابزاری برای انجام مبادلات، طراحی شده است.

برای ایمن‌سازی و تأیید معاملات و همچنین کنترل روند ایجاد واحدهای جدید یک ارز دیجیتال خاص، از روش رمزنگاری استفاده می‌شود. اساساً، ارزهای دیجیتال ورودی‌های محدود شده در یک پایگاه داده هستند که هیچ کس قادر به تغییر آنها نیست مگر اینکه شرایط خاصی برآورده شود.

تاریخچه پیدایش ارز دیجیتال

در دوران رونق فناوری در دهه ۹۰، تلاش‌های بسیاری برای ایجاد ارز دیجیتال صورت گرفت که طی آن، سیستم‌هایی مانند فلوز (Flooz)، بینز (Beenz) و دیجی کش (DigiCash) در بازار ظاهر شدند اما تمام آنها نهایتاً با شکست مواجه شدند. شکست این سیستم‌ها دلایل بسیار زیادی داشت از جمله کلاهبرداری، مشکلات مالی و حتی بروز اختلاف میان کارمندان و کارفرمایان.

نکته قابل توجه اینجاست که تمام این سیستم‌ها از یک رویکرد واحد و آن هم بکارگیری طرف ثالث مورد اعتماد (Trusted Third Party) بهره می‌بردند؛ به این معنی که برخی شرکت‌ها، تراکنش‌های آنها را تأیید و تسهیل می‌کردند. اما با توجه به عدم موفقیت شرکت‌های یاد شده، برای مدت زمان طولانی، تصور می‌شد که ایجاد یک سیستم پول دیجیتالی ایده‌ای غیر عملی است.

پس از آن و در سال ۲۰۰۸، یک برنامه‌نویس ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)، بیت کوین (Bitcoin) را به عنوان اولین ارز دیجیتال دنیا معرفی کرد. ساتوشی بیت کوین را به عنوان یک «سیستم پول الکترونیکی همتا به همتا» (peer-to-peer) توصیف کرد. گفتنی است این سیستم، کاملاً غیرمتمرکز است، بطوریکه یک سرور مرکزی ندارد. این مفهوم شباهت زیادی به شبکه‌های همتا به همتا برای اشتراک فایل دارد.

مشکل “دوبار خرج کردن” یا “دابل اسپندینگ” (double-spending)، یکی از مهمترین مسائلی است که هر شبکه پرداختی باید آن را برطرف کند. این یک روش کلاهبرداری است که طی آن، یک میزان پول مشخص، دوبار خرج می‌شود.

راه حل سنتی برای مقابله با این مشکل، استفاده از یک طرف ثالث قابل اعتماد یعنی یک سرور مرکزی است که از مدارک مربوط به موجودی و کلیه تراکنشات نگهداری کند. با این حال، این روش همیشه مستلزم وجود یک فرد مسئول است که کنترل دارایی‌ها و همچنین کلیه اطلاعات شخصی شما را در اختیار داشته باشد. در یک شبکه غیرمتمرکز مانند بیت کوین، هر یک از شرکت‌کنندگان باید این کار را به صورت جداگانه انجام بدهند. این کار از طریق زنجیره بلوکی یا همان بلاکچین (Blockchain) انجام می‌شود.

بلاکچین عبارت است از یک دفترکل عمومی از کلیه تراکنشاتی که تاکنون در شبکه انجام شده است. لازم به ذکر است که کلیه تراکنشات موجود در شبکه، در دسترس عموم قرار دارد بنابراین، همه افراد در شبکه می‌توانند تراز هر حساب را مشاهده کنند.

هر تراکنش یک پرونده شامل کلیدهای عمومی فرستنده و گیرنده (آدرس کیف پول) و میزان ارزهای منتقل شده است. همچنین هر تراکنش باید با کلید خصوصی فرستنده، امضاء شود. گفتنی است همه این فرآیندها بصورت رمزنگاری انجام میشود. سرانجام، تراکنش در شبکه منتشر می‌شود اما ابتدا باید تأیید شود. در یک شبکه رمزنگاری شده، فقط ماینرها از طریق حل معادلات پیچیده ریاضی، قادر به تایید تراکنشات هستند. آنها تراکنشات مورد تایید را علامت‌گذاری کرده و در شبکه منتشر می‌کنند و در نهایت هر گره از شبکه، تراکنشات تایید شده را به پایگاه داده خود اضافه می‌کند.

پست های مرتبط

دلیل ارزشمندی بیت کوین چیست؟

بیت کوین بلک (BCB) چیست؟

NFT چیست ؟

آیا امکان پرداخت با بیت کوین در پی پال وجود دارد؟

هر تراکنش پس از تأیید، غیر قابل تغییر و برگشت‌ناپذیر می‌شود . قابل ذکر است که ماینرها به ازای تایید هر تراکنش، کارمزد معاملاتی به اضافه پاداش، دریافت می‌کنند.

اساساً، یک شبکه رمزنگاری شده، بر اساس اجماع مطلق کلیه اعضاء در رابطه با قانونی بودن ترازها و تراکنشات عمل می‌کند. این بدین معناست که اگر کلیه گره‌های شبکه، در رابطه با یک تراز یا تراکنش، اختلاف‌نظر داشته باشند، عملکرد سیستم مختل میشود.

با این حال، بسیاری از قوانین از پیش تعیین شده و برنامه‌ریزی شده در شبکه وجود دارند که از وقوع این امر جلوگیری می‌کنند. گفتنی است که این فرآیند اجماع با استفاده از یک روش رمزنگاری قوی، تضمین می‌شود، به همین دلیل به ارزهای دیجیتال، ارزهای رمزنگاری شده یا کریپتوکارنسی نیز گفته می‌شود. این امر، در کنار عوامل ذکر ارز دیجیتال چیست شده، باعث می‌شود رویکرد طرف ثالث و اعتماد کورکورانه به عنوان مفاهیمی کاملاً زائد شناخته شوند.

با ارزهای دیجیتال چه کارهایی متوان انجام داد؟

۱. خرید کالا و خدمات

در گذشته، پیدا کردن تجار و افرادی که ارزهای دیجیتال را قبول کنند، بسیار دشوار یا حتی غیرممکن بود. اما این روزها، اوضاع کاملاً تغییر کرده است. تجار زیادی، از خرده‌فروشان گسترده آنلاین مانند اوراستاک (Overstock) و نیواگ (Newegg) گرفته تا مغازه‌های کوچک محلی، کافه‌ها و رستوران‌ها، وجود دارند که چه بصورت آنلاین و چه آفلاین، ارزهای دیجیتال مختلفی از جمله بیت کوین را به عنوان ابزاری برای پرداخت قبول می‌کنند.

شما می‌توانید از بیت کوین برای پرداخت هزینه هتل‌ها، خرید بلیط هواپیما، خرید جواهرات، بلیط کنسرت، قطعات کامپیوتر و یا حتی دریافت مدرک دانشگاهی، استفاه کنید. ارزهای دیجیتالی دیگری مانند لایت‌کوین (Litecoin)، ریپل (Ripple)، اتریوم (Ethereum) و… هم وجود دارند که هنوز به انداز بیت کوین پذیرفته شده نیستند.

با اقدام اپل مبنی بر اضافه کردن حداقل ۱۰ ارز مختلف در اپ استور (App Store)، به عنوان روشی مناسب برای پرداخت، می‌توان فهمید که شرایط در رابطه با کاربرد ارزهای دیجیتال تا چه اندازه تغییر کرده است. البته کاربران پول‌های مجازی دیگر، این امکان را دارند که ارزهای خود را با بیت کوین مبادله کنند. علاوه بر این، وب‌سایت‌های فروش گیفت کارت (Gift Card) مانند گیفت آف (Gift Off) نیز وجود دارند که حدود ۲۰ پول مجازی مختلف را می‌پذیرند. شما از طریق گیفت کارت‌ها، در اصل می‌توانید هر چیزی را با ارزهای رمزنگاری شده خریداری کنید. سرانجام، بازارهایی مانند بیتی‌فای (Bitify) و اوپن بازار (OpenBazaar) نیز وجود دارند که فقط ارزهای دیجیتال را قبول می‌کنند.

۲. سرمایه گذاری

بسیاری از مردم بر این باورند که در حال حاضر ارزهای دیجیتال، بهترین فرصت برای سرمایه‌گذاری هستند. در واقع روایات زیادی در مورد میلیونر شدن برخی از افراد از طریق سرمایه‌گذاری در بیت کوین وجود دارد. بیت کوین برجسته‌ترین ارز دیجیتال تا به امروز است. بد نیست بدانید که تا همین چند سال پیش، هر بیت کوین زیر ۱۰۰ دلار ارزش داشت. اما این ارز دیجیتال پیشرو، تنها طی مدت کوتاهی رشد کرد. در اواخر سال ۲۰۱۷ ، قیمت هر بیت کوین نزدیک به ۲۰ هزار دلار بود. در حال حاضر و در زمان نگارش این مقاله، پادشاه ارزهای دیجیتال، در قیمتی بالاتر از ۱۱۰۰۰ دلار معامله می‌شود.

اتریوم (Ethereum) نیز که دومین ارز دیجیتال با ارزش در بازار است، سریعترین نرخ رشد را بعد از بیت کوین داشته است. در حال حاضر هر اتریوم در حدود ۴۰۰ دلار ارزش دارد و بسیاری از علاقمندان بازار رمزارزها، آینده بسیار درخشانی برای این رمزارز متصور هستند.

با این وجود بد نیست بدانید که ارزهای دیجیتال، جزو سرمایه‌گذاری‌های پرخطر محسوب می‌شوند. چون ارزش بازار آنها، مانند سایر دارایی‌ها در نوسان است. علاوه بر این، می‌توان گفت قوانین مشخص و شفافی در خصوص ارزهای دیجیتال وجود ندارد، بنابراین همیشه این خطر وجود دارد که آنها در برخی از حوزه‌های قضایی غیرقانونی اعلام شوند.

همچنین برای هر یک از صرافی‌ها، خطر بالقوه هک شدن وجود دارد. اگر تصمیم به سرمایه‌گذاری در پول‌های مجازی دارید، بدیهی است که بیت کوین هنوز هم بهترین گزینه است. با این حال بد نیست بدانید که سهم آن در سال ۲۰۱۷ در بازار کریپتو، از ۹۰^ به ۶۵% رسیده است.

همچنین پس از خرید ارزدیجیتال خود، باید به دنبال راهی برای ذخیره آن باشید. کلیه صرافی‌ها به مشتریان خود، خدمات کیف پول ارائه می‌دهند. اما، اگرچه به نظر می‌رسد این روش برای ذخیره ارزهای دیجیتال مناسب باشد، اما پیشنها می‌کنیم که اگر دارایی خود را در یک کیف‌پول آفلاین در هارد دیسک خود ذخیره کنید و یا حتی می‌توانید ارزهای خود را در یک کیف‌پول سخت‌افزاری نگهداری کنید. این مطمئن‌ترین روش برای ذخیره ارز‌های شماست و باعث میشود کنترل کاملی بر دارایی‌های خود داشته باشید. شما به عنوان یک سرمایه‌گذار، مانند هر سرمایه گذاری دیگری، باید به ارزش بازار ارزهای دیجیتال و هرگونه اخبار مربوط به آنها‌، توجه جدی داشته باشید. کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) یکی از منابع مهم برای ردیابی قیمت، حجم معاملات، گردش و ارزش بازار اکثر ارزهای دیجیتال موجود است.

بسته به کشوری که در آن زندگی می‌کنید، ممکن است لازم باشد پس از سود یا زیان سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، آن را در گزارش مالیات خود نیز وارد کنید. قوانین مالیاتی مربوط به ارزهای رمزنگاری ارز دیجیتال چیست شده، در هر کشوری متفاوت با کشورهای دیگر است. در ایالات متحده، بنابر حکم سرویس درآمد داخلی، مالیات بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به عنوان مالکیت و نه ارز، تعیین میشود. برای سرمایه‌گذاران، این بدان معنی است که مالیات سود و زیان بلندمدت حساب شده در معاملات رمزنگاری شده، با نرخ سود قابل قبول سرمایه هر سرمایه گذار که حداکثر ۱۵% است، تعیین می‌شود.

در کشور ما ایران نیز قوانین روشنی برای صرافان و سرمایه گذاران این حوزه تعیین نشده است و بنابر آیین نامه منتشر شده از سوی بانک مرکزی، ریسک ورود به این حوزه بر عهده اشخاص بوده و دولت مسئولیتی برای جبران زیان سرمایه گذاران نخواهد داشت.

استخراج ارز دیجیتال

ماینرها، مهمترین بخش شبکه رمزنگاری هستند. گفتنی است که استخراج یا به اصطلاح ماینینگ، مانند مبادله، یک نوع سرمایه‌گذاری است. در اصل، ماینرها از قدرت محاسباتی خود برای حل معماهای پیچیده ریاضی استفاده می‌کنند، که این امر برای تأیید تراکنشات و ثبت آن‌ها در یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاکچین ضروری است.

یکی از نکات جالب در زمینه ارز دیجیتال چیست استخراج این است که میزان سختی استخراج (difficulty) به طور مداوم در حال افزایش است. این به این دلیل است که هرچه یک ارز دیجیتال خاص، محبوبیت بیشتری پیدا کند، ماینرهای بیشتری سعی در استخراج آن می‌کنند و به همین ترتیب روند کار دشوارتر می‌شود.

بسیاری از افراد، از طریق استخراج بیت کوین، به ثروت زیادی دست پیدا کرده‌اند. شاید در آینده بتوانید تنها با یک کامپیوتر یا حتی یک لپ تاپ شخصی قدرتمند، سود خوبی از استخراج کسب کنید. اما در حال حاضر، استخراج بیت کوین، تنها با استفاده از سخت افزارهای استخراج با درجه صنعتی، می‌تواند سودآور باشد. البته اگر قصد ماینینگ با ماشین‌های ماینر صنعتی را دارید، باید آخر هر ماه منتظر قبض‌‎های برق سرسام آوری باشید.

در حال حاضر، گفته می‌شود استخراج ارزهایی همچون لایت‌کوین، دوج کوین (Dogecoin) و چند رمزارز دیگر، مقرون به صرفه‌تر بوده و به همین دلیل بهترین گزینه برای سرمایه‌گذاران مبتدی محسوب می‌شوند.

ماینرها چگونه سود می‌کنند؟

یک ماینر، هرچه قدرت محاسباتی بیشتری داشته باشد، شانس بیشتری برای حل معادلات پیچیده ریاضی دارد. هنگامی که یک ماینر، موفق به حل معاملات شود، علاوه بر کارمزد معاملاتی، پاداش نیز دریافت می‌کند. به همین ترتیب، هرچه یک پول مجازی بیشتر مورد توجه باشد، استخراج آن نیز سخت‌تر می‌شود و به تبع آن، میزان ارزهای پرداخت شده به عنوان پاداش نیز کاهش می‌یابد.

به عنوان مثال، هنگامی که بیت کوین برای اولین بار خلق شد، پاداش استخراج موفقیت‌آمیز هر بلاک برابر با ۵۰ بیت کوین بود. اما با گذشت زمان، طی آخرین رویداد هاوینگ، این میزان به ۶.۲۵ بیت کوین رسید. این به این دلیل است که این شبکه به گونه‌ای طراحی شده که فقط در کل، ۲۱ میلیون بیت کوین در گردش وجود دارد. این درحالی است که تا کنون حدود ۱۸.۵ میلیون بیت کوین استخراج شده و چیزی کمتر از ۳ میلیون دیگر باقی مانده است. همه اینها، عواملی هستند که ماینینگ این ارزدیجیتال مشهور را به یک فرآیند رقابتی تبدیل می‌کنند.

معروف ترین ارزهای دیجیتال

بیت کوین (Bitcoin): اولین و مشهورترین پول مجازی است که محبوبیت زیادی میان اعضای جامعه رمزنگاری دارد.

اتریوم (Ethereum): یک ارز قابل برنامه‌ریزی است که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد برنامه‌ها و فناوری‌های مختلف غیرمتمرکز را بر روی شبکه این رمزارز ایجاد کنند.

ریپل (Ripple): برخلاف بیشتر ارزهای رمزنگاری شده، از یک بلاکچین برای دستیابی به اجماع گسترده در شبکه برای تایید تراکنشات استفاده نمی‌کند. در عوض، یک فرآیند اجماع تکرار شونده دارد که باعث می‌شود بسیار سریعتر از بیت کوین باشد اما در عین حال همین امر باعث میشود که در مقابل حملات هکرها، آسیب پذیرتر باشد.

بیت کوین کش (Bitcoin Cash): یک انشعاب یا فورک از بیت کوین است که توسط بزرگترین شرکت استخراج ارز دیجیتال چیست ارز دیجیتال چیست بیت کوین و تولید کننده تراشه‌های ماینینگ پشتیبانی می‌شود.

نم (NEM): برخلاف بسیاری از ارزهای رمزنگاری شده دیگر که از الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) استفاده می‌کنند، نم از الگوریتم Proof of Importance یا POI استفاده می‌کند. الگوریتمی که طی آن کاربران می‌بایست مقادیر مشخصی ارز در اختیار داشته باشند تا بتوانند ارزهای جدیدی بدست آورند. این امر کاربران را ترغیب می‌کند تا وجوه خود را خرج کنند و تراکنش‌ها را ردیابی کنند تا مشخص شود یک کاربر خاص تا چه اندازه برای شبکه نم مهم است.